"Γιούπι! Αν μπορούσατε να με παρακολουθείτε, θα είσαστε σίγουρα περήφανοι για μένα.

Μπορώ να κάνω ήδη πολλά ακροβατικά. Κλωτσάω με τα πόδια μου (φυσικά δεν μπορείς ακόμη να το νιώσεις), συνοφρυώνομαι και ήδη άρχισα να συσπώ τα χείλη μου. Στο κάτω-κάτω, το αντανακλαστικό του  πιπιλίσματος μου, πρέπει να έχει αναπτυχθεί τέλεια όταν γεννηθώ. 

Και πώς είναι η φυσική σου κατάσταση; Αν ακόμα ασκείσαι, εξαιρετικά! Αλλά μην το παρακάνεις! Μην ξεχνάς ότι δεν είσαι μόνη!  Είμαι κι εγώ εδώ!  Αν λαχανιάσεις ή αν έχεις ταχυκαρδία, τα ίδια νιώθω κι εγώ. Αν δεν είσαι σίγουρη τι και πόσο μπορείς να κάνεις, είναι καλύτερα να ρωτήσεις το γιατρό σου. Αλλά όπως και να έχουν τα πράγματα, όσο καλύτερα  προετοιμάζεις το σώμα σου για αυτό, τόσο πιο εύκολα θα με μεταφέρεις."

"Μπορείς να δείς ότι  γίνομαι όλο και πιο ευαίσθητο.

Πρόσφατα, για παράδειγμα, όταν στάθηκες μπροστά από την λάμπα για να δείξεις στον μπαμπά ότι άρχισε να μεγαλώνει η κοιλίτσα σου, νόμισα ότι περνάω από ανάκριση. Δυνατό φως κατευθείαν στα μάτια μου! Γύρισα γρήγορα από την άλλη. Εσείς οι ενήλικοι είστε περίεργοι μερικές φορές ...

Από την άλλη, τα πράγματα που έχεις αρχίσει να κάνεις καθημερινά τον τελευταίο καιρό είναι απλά υπέροχα! Το απαλό τέντωμα και το μασάζ ... ξέρω ότι δεν το κάνεις για μένα, αλλά για να προλάβεις τις ραγάδες. Αλλά δεν με νοιάζει, αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι με χαϊδεύεις."

“Χικ!

Σου το λέω, αυτός ο λόξυγγας μπορεί να πετάει το μωρό εδώ κι εκεί μέσα στη μήτρα . Δεν είναι και τόσο άσχημο όμως μαμά και σίγουρα θα συμβεί πιο συχνά.

Εκτός από αυτό, περνάω εξαιρετικά εδώ πέρα τώρα. Ειδικά επειδή η ακοή μου λειτουργεί καλύτερα κάθε μέρα. Μερικές φορές μπορώ να ακόμα να ξεχωρίσω και τη φωνή σου από τους άλλους όταν μιλάνε όλοι ταυτόχρονα. Ω, αυτό είναι ωραίο! Πάντα η φωνή σου είναι η καλύτερη!"

"Ω σε παρακαλώ, μαμά!

Είναι αξιέπαινο ότι θέλεις να δείξεις στο αφεντικό σου ότι μπορεί ακόμα να στηρίζεται πάνω σου. Αλλά τι θα γίνει με μένα; Και μετά είναι και το αχρείαστο στρες με τους συναδέλφους ... το βρήκα εξίσου δύσκολο όπως κι εσύ! Στο μέλλον, παρακαλώ μην μας πιέζεις έτσι πια, γιατί τώρα μπορώ να νιώσω όλα σου τα συναισθήματα. Ή μήπως δεν παρατήρησες πόσο θυμωμένα σφυροκοπoύσα μέσα στην κοιλιά σου για να ηρεμήσεις επιτέλους;

Η δουλειά μου κι εμένα είναι αρκετά δύσκολη αυτό το μήνα. Πρέπει να μεγαλώσω σημαντικά και αυτό γίνεται  μόνο αν καταφέρω να ξεκουραστώ. Αν κάτι σε αναστατώσει έτσι ξανά, απλά αφήσέ το και σκέψου αυτό που είναι σημαντικό: δηλαδή μόνο εσένα κι εμένα. Μετά θα νιώσουμε κι οι δύο πολύ καλύτερα σύντομα."

"Πόση προσπάθεια καταβάλλεις για να φτιάξεις το υπνοδωμάτιό μου!

Φυσικά εκτιμώ μια χαρούμενη ατμόσφαιρα - αλλά ένα πράγμα μπορώ να σου πω σίγουρα τώρα:  όταν θα βγω, θέλω να είμαι μαζί σας πρώτα απ 'όλα! Όσο το δυνατόν πιο κοντά. Έτσι, είναι καλύτερο να ψάχνεις για κάτι μετακινούμενο για μένα. Για παράδειγμα, μια κούνια την οποία θα στήσεις πολύ κοντά στο κρεβάτι σας.

Μάλλον θα έχεις παρατηρήσει ήδη πώς αντιδρώ σε κάθε τι που συμβαίνει έξω. Παρακαλώ συνέχισε να βάζεις καλή μουσική και να με χαϊδεύεις πολύ.  Στο κάτω-κάτω, μας χωρίζει μόνο το τοίχωμα της κοιλιάς σου.  Και αυτό όχι για πολύ τώρα! "

"Ένα θα σου πω μαμά, αρχίζω να νιώθω πολύ στριμωγμένο εδώ μέσα.

Το προηγουμένως άνετο σπίτι μου, το νιώθω τώρα σαν μια ντουλάπα. Και μάλιστα δεν τεντώνομαι καν όπως πρέπει. Δεν καταλαβαίνω τι βρίσκεις τόσο αστείο: «Για δες, το γόνατό της ... » και «Είναι απίθανο, αυτό θα μπορούσε να είναι το πόδι!» σε ακούω να λες εκεί έξω.  Δεν είναι πως δεν έχω χιούμορ, αλλά δεν έχω πια χώρο να ξεσπάω στα γέλια.

Ό,τι αποφασίσεις: Για να είμαι ειλικρινής, δεν με νοιάζει αν γεννηθώ μέσα σε πισίνα, πάνω σε μια κούνια ή στο σπίτι. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να νιώθεις εσύ καλά και να περάσω εγώ καλά από το γεννητικό σωλήνα.  Μετά μπορείς να με πάρεις αμέσως στην αγκαλιά σου."

Είναι αλήθεια ότι θέλεις να με μεταφέρεις με μάρσιπο στην αρχή όταν έρθω; Ω μαμά , αυτό είναι υπέροχο!

Έτσι θα μπορούσα να βλέπω τον κόσμο γύρω μου και θα εξακολουθώ να είμαι τόσο κοντά σου όσο είμαι τώρα. Μην τους αφήσεις να σε μεταπείσουν. Είναι πολύ καλύτερα όταν δεν αναγκάζομαι πάντα να σε φωνάζω. Εξάλλου, είναι πολύ καλό για τις αρθρώσεις του ισχίου μου όταν κάθομαι στο μάρσιπο. Ναι, μαμά, έτσι θα το κάνουμε: Στην αρχή θα μένουμε μαζί όσο το δυνατόν συχνότερα.

‘Οπως βλέπεις στη σκέψη είμαι ήδη περισσότερο έξω παρά μέσα. Με έχει τσιμπήσει το ταξιδιωτικό μικρόβιο. Ακόμη και ο γιατρός το καταλαβαίνει. Ένα καρδιοτοκογράφημα είναι πολύ ενδιαφέρον.  Ήδη πραγματικά ανυπομονώ να σας δω και τους δύο. "

" Για κάποιο λόγο ένιωσα την ανάγκη να γυρίσω ανάποδα πρόσφατα .

Έτσι ακριβώς. Και τώρα είμαι γυρισμένο με το κεφάλι προς τα κάτω και δύσκολα μπορώ να αλλάξω. "Ωραία αν μείνει έτσι στο μέλλον», άκουσα το γιατρό να λέει. Είναι φυσιολογικό αυτό για εσένα εκεί έξω; Κουνάς κι εσύ τα πόδια σου στον αέρα όλη μέρα; Θα χει πλάκα αυτό όταν θα πάμε βόλτα μαζί!

Κατά τα άλλα είμαι απόλυτα έτοιμο για το ταξίδι και μετρώ ημέρες. Φυσικά, υπάρχει ακόμα πολλή δουλειά μπροστά μας. Αλλά μην ανησυχείς. Δεν θα διαρκέσει πολύ περισσότερο από μία ημέρα. Αυτό είπε και ο μπαμπάς, έτσι δεν είναι; Καλύτερα να σκέφτεσαι πάντα ότι με κάθε συστολή πλησιάζουμε στην μεγάλη στιγμή, όταν θα μπορέσεις να με κρατήσεις στην αγκαλιά σου για πρώτη φορά. Θα δεις, όλα θα είναι πολύ εύκολα εάν το κάνεις έτσι. Και θα ναι και η μαία και οι γιατροί στο νοσοκομείο επίσης εκεί ... Κουράγιο! Μας περιμένει μια υπέροχη περιπέτεια!”